Szkodniki owadzie w rolnictwie
Owady są uznawane za największą i najbardziej zróżnicowaną grupę organizmów na Ziemi. Odgrywają kluczowe role w ekosystemach na całym świecie dzięki swojej niezwykłej różnorodności pod względem formy, funkcji i stylu życia, a także interakcji z innymi organizmami. Owady są najbardziej udaną grupą zwierząt pod względem liczby gatunków, a główne rzędy to: Coleoptera (chrząszcze), Lepidoptera (motyle i ćmy), Hymenoptera (mrówki, pszczoły i osy) oraz Diptera (muchy właściwe).
Coleoptera: Ten rząd obejmuje ponad 360 000 gatunków chrząszczy. Coleoptera stanowi około 40% wszystkich znanych gatunków owadów. Niektóre chrząszcze, takie jak stonoga ziemniaczana (Leptinotarsa decemlineata) oraz czerwiec bawełniany (Anthonomus grandis), są istotnymi szkodnikami rolniczymi. Jednak inne chrząszcze, jak biedronki (Coccinellidae), są naturalnymi drapieżnikami szkodników owadów.
Lepidoptera: Ten rząd składa się z ponad 160 000 gatunków motyli i ćm, które przechodzą pełną metamorfozę. W trakcie stadium larwalnego wiele owadów z rzędu Lepidoptera żeruje na roślinach, gryząc lub przeżuwając tkanki roślinne. Dorosłe owady zazwyczaj żywią się nektarem, co sprawia, że są ważnymi zapylaczami. Niemniej jednak gatunki takie jak minierka pomidorowa (Tuta absoluta), ćma owocówka (Cydia pomonella), stonka bawełniana (Helicoverpa armigera) oraz rybik łodygowy (Chilo suppressalis) są znanymi szkodnikami rolniczymi.
Hemiptera: Znane jako prawdziwe pluskwy, ten rząd obejmuje cykady, mszyce, skoczków roślinnych, oraz tarczówki. Szkodniki hemipteranowe żywią się sokiem roślinnym, używając kłujących i ssących narządów gębowych. Owady te mogą uszkadzać uprawy zarówno poprzez bezpośrednie żerowanie, jak i pośrednio, przenosząc szkodliwe wirusy roślinne oraz fitoplazmy. Wśród owadów rzędu Hemiptera szczególnie wyróżniają się mszyce, które obejmują ponad 4700 gatunków, z których 250 jest uznawanych za szkodniki rolnicze.
Szkodniki owadzie a obrona roślin
Owady żywiące się floemem, takie jak mszyce, wyzwalają mechanizmy obronne roślin. Ślina wstrzykiwana przez te owady może hamować odpowiedź rośliny na uszkodzenie, co sprzyja ich przeżyciu i sukcesowi w żerowaniu. Odpowiedzi roślin na te szkodniki owadzie są pośredniczone przez cząsteczki zwane elikitorami.
Stosowanie pestycydów a wpływ na środowisko
Chemiczne środki owadobójcze są główną metodą kontroli szkodników. Jednak pojawiły się obawy dotyczące ryzyk środowiskowych, zwłaszcza ich wpływu na organizmy niebędące celem ich działania oraz trwałość tych chemikaliów w ekosystemie. Pestycydy mogą także prowadzić do rozwoju odporności u populacji owadów, co skłania badaczy do poszukiwania nowych, mniej szkodliwych rozwiązań chemicznych.
Insektycydy i ich ewolucja
W historii produkcji pestycydów zauważalny jest trend przechodzenia od organofosforanów, karbaminianów i syntetycznych pyretroidów do nowych insektycydów, takich jak te oparte na nikotynie i diamidach. Ostatnie trendy prowadzą do opracowywania insektycydów bardziej ukierunkowanych, o krótkiej trwałości w środowisku i minimalnym wpływie na naturalnych drapieżników.
Regulatory wzrostu owadów (IGR)
IGR to insektycydy, które naśladują hormony młodych owadów. Produkty te są zazwyczaj mniej toksyczne dla ludzi, ale zakłócają wzrost i rozmnażanie owadów, celując w hormony, których ludzie nie posiadają. IGR często są łączone z innymi insektycydami w celu poprawy ich skuteczności w zwalczaniu szkodników.